Dzień dobry, jestem pielęgniarką. Okazało się, że mój kolega z pracy ma wynik pozytywny i choruje na COVID-19. Ja zostałam wysłana na kwarantannę przez Sanepid, gdyż miałam z nim dyżur. Pracodawca uważa, że należy mi się 80% wynagrodzenia na zwolnieniu, jak przy zwykłej chorobie, bo nie miałam styczności z chorym pacjentem. Ja uważam, że należy mi się 100%. Proszę o pomoc.
Szanowna Pani,
Uważam, że ma Pani rację! Kwestię tę reguluje art. 4c ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. Według tego przepisu w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ubezpieczonemu wykonującemu zawód medyczny zatrudnionemu w podmiocie leczniczym, w okresie podlegania obowiązkowej kwarantannie lub izolacji w warunkach domowych, o których mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, wynikających z pozostawania w styczności z osobami chorymi z powodu COVID-19 w związku wykonywaniem obowiązków wynikających z zatrudnienia w podmiocie leczniczym oraz w czasie niezdolności do pracy z powodu COVID-19 powstałej w związku wykonywaniem obowiązków wynikających z zatrudnienia w podmiocie leczniczym przysługuje zasiłek chorobowy, którego miesięczny wymiar wynosi 100% podstawy wymiaru zasiłku obliczonej na podstawie przepisów ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
Proszę zwrócić uwagę pracodawcy, że przepis mówi o „pozostawaniu w styczności z osobami chorymi z powodu COVID-19″, a nie „z chorymi pacjentami”. W mojej ocenie to załatwia nam sprawę. Poza tym oczywiście, kwalifikuje się Pani jako pielęgniarka pod zastosowanie przepis, gdyż wykonuje Pani zawód medyczny w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej i jest Pani zatrudniona w podmiocie leczniczym.
Stąd też zgodnie z ustawą z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (art. 36 ust. 1): podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Należy się więc Pani 100% podstawy zasiłku chorobowego.